![]() |
زندگی نامه ی امام حسین(ع)
نام: حسین بن علی .
در انجیل مسمى به «طاب» و در تورات به «شبیر» است.
کنیه: ابوعبدالله و ابوعلى.
القاب: سیدالشهداء، سبط ثانى، سیّد شباب اهل الجنّة، سبط الأسباط، رشید، وفىّ، طیّب، سیّد، زکىّ، مبارک و....
منصب: معصوم پنجم و امام سوم شیعیان.
تاریخ ولادت: سوم شعبان سال چهارم هجرى.
برخى مورخان روز تولد آن حضرت را پنجم شعبان دانستهاند. و برخى نیز سال تولد ایشان را سوم هجرى ذکر کردهاند.
محل تولد: مدینه مشرفه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى).
مدت امامت: از زمان شهادت برادرش، امام حسن مجتبى (ع)، در صفر سال 50 هجرى تا محرم سال 61، به مدت 10 سال.
تاریخ و سبب شهادت: بعد از ظهر روز دهم (عاشورا) محرم سال 61 هجرى بههمراه تعدادى از نزدیکان، یاران و اصحابش در سرزمین کربلا با شمشیرهاى بران لشکریان عمر بن سعد که از سوى عبیداللّه بن زیاد (والى کوفه) و یزید بن معاویه (خلیفه شام) به جنگ آن حضرت آمده بودند، با وضع فجیعى به شهادت رسیدند. شهادت آن حضرت در سن 57 سالگى بود.
محل دفن: کربلا، در سمت غربى رود فرات (کشور عراق کنونى).
همسران: 1. لیلى، دختر أبى مره ثقفى. 2. شهربانو، دختر یزدگرد سوم. 3. رباب، دختر امرأالقیس. 4. ام اسحاق، دختر طلحه تیمى. 5. قضاعیه (ام جعفر). 6. حفصه، دختر عبدالرحمن بن ابى بکر.
فرزندان: 1. امام زین العابدین (ع). 2. على اکبر، 3. جعفر. 4. عبدالله رضیع. 5.سکینه. 6. فاطمه.
از میان فرزندان امام حسین (ع)، جعفر در زمان حیات پدرش وفات یافت و علىاکبر و عبدالله (معروف به علىاصغر) در کربلا شهید شدند و نسل آن حضرت تنها از طریق امام زینالعابدین (ع) زیاد گردید. برخى مورخان تعداد فرزندان امامحسین (ع) را با ذکر نامهاى علىاصغر، محمد و زینب، نه نفر دانستهاند. همچنین در برخى کتب شیعه، دخترى به نام رقیه نیز براى آن حضرت ذکر شده که در سن سه سالگى در ایّام اسارت در شام، از اندوه فراق پدرش وفات یافت.

