یازدهمین امام شیعیان است که در سال 

شخصی خود در سامزّا به شهادت رسیدند.

زندگی امام حسن عسگری(ع) به سه دوره تقسیم می شود:

دوره اول: در این دوره، امام 13 سال در مدینه زندگی کرد.


دوره دوم: در این دوره، امام 10 سال در سامرّا زندگی کرد که قبل از امامت آن

حضرت بود.

دوره سوم: این زمان ، دوره امامت آن حضرت می باشد که پنج سال بیشتر طول

نکشید.

خلفای عباسی همواره امام را تهدید می کردند و او را محدود ساخته بودند. ولی 

آن حضرت، هرگر تسلیم فشارهای روحی و روانی آنها نگردید.

امام حسن عسگری(ع) که پناهگاه مسلمانان و محرومان بودند و بسیاری از

گرفتاری مردم را بر طرف می کردند، توسط المعتصم، در سامرّا و در میان قشون

عظیم، زندانی و محصور گردید.

امام یازدهم دارای کمالات و معجزاتی بودند که باعث می شد تا زندانبانان از

شکنجة آن حضرت دست بردارند.

امام(ع) از فرصت های به دست آمده استفاده می کردند و سعی داشتند زمینه را

برای غیبت فرزندش امام مهدی(عج) فراهم نمایند.


امام حسن عسگری(ع) از 22 سالگی به مدت 6 سال در زندان «معتمد» خلیفه

ستمگر عباسی به سر می بردند. آن حضرت، در این مدّت، بر اثر فشارهای روانی

و شرایط سخت زندان، بسیار لاغر و نحیف و مریض شدند وسرانجام، در 

جود و بخشش و رفع مشکلات محرومین و مستمندان از خصوصیات اخلاقی آن

حضرت محسوب می شود. 232 هجری در مدینه‌النّبی متولد و در سال 260 در سن 28 سالگی در منزل 28 سالگی به شهادت رسیدند.